Portret: Paul en Emilie Mercadier

De Mercadiers, inwijkelingen in de Bordeaux, verdedigen al 20 jaar het idee van een toegankelijke, democratische sauternes, een aangename wijn om dagelijks van te genieten.

Paul komt uit Béziers, Emilie uit de Provence, en het koppel werkt nu zij aan zij in de Sauternes. Hoe zijn ze hier beland, in deze uithoek tussen de Garonne en de rivier de Ciron? Het Bordelese avontuur van de Mercadiers begint in 1939, wanneer de betovergrootvader van Paul het Château Suduiraut aankoopt, in 1855 uitgeroepen tot Premier Cru Classé. Het gezin Mercadier snijdt de banden met hun geboortegrond in het zuiden niet volledig door en vestigt zich langzaamaan in dit gebied tussen Barsac en Preignac, het hart van de AOC Sauternes. “Ongelooflijk hoe je je aan een lap grond kan hechten”, vertelt Emilie Mercadier ons vandaag. “Van 1992 tot 2001 kocht mijn schoonvader Philippe, de vader van Paul, drie nagenoeg verwaarloosde domeinen zodat hij in totaal 50 hectare bezat, een geheel dat in 2019 het HVE-label heeft gekregen.”

Vervolgens neemt Paul in 2001 de fakkel over. “Sindsdien is hij het brein achter elk van onze flessen”, gaat zijn vrouw verder. “Mijn grootvader is een fantastische wijnbouwer, maar niet erg spraakzaam. Paul moest alles tussen de lijntjes lezen en begrijpen, een jarenlang proces dat hij uitvoerde met het perfectionisme dat hem kenmerkt. Vandaag is hij dol op zijn land!” Hieraan moeten we toevoegen dat de kunst van de sauternes, de likeurwijn op basis van overrijpe (‘gebotrytiseerde’) druiven, een delicate en nauwkeurige vakkennis vereist. “Voor die late druivenoogst moet je je terroir perfect kennen, één dag maakt een wereld van verschil.”

Na haar studies politieke wetenschappen vervoegde Emilie haar man en sinds 2012 focust ze zich op het commerciële en de communicatie: “In het begin had ik alleen mijn grote mond om me te redden!" blikt ze glimlachend terug. Sindsdien zijn de rollen duidelijk verdeeld: “Hij zit tussen de wijnstokken en in de kelder, ik voer het woord".

De Mercadiers willen de sauternes democratiseren en losmaken uit zijn keurslijf: “Deze wijn is al te lang op een voetstuk geplaatst, hij was te duur en werd te vaak geassocieerd met foie gras”, betreurt Emilie. “Maar het is ook een wijn voor eenvoudige gelegenheden. Drink hem bij het aperitief, eet er chips bij, dat gaat perfect. Waarom zou je je laten beperken door regels en mythes?”

“Een schitterende goudgele kleur, geroosterde ananas in de neus en een grote frisheid in de mond, met gekonfijte sinaasappel: daarmee zijn we mijlenver verwijderd van de zware, siroopachtige sauternes van vroeger! Dit wijnjaar is mooi evenwichtig en heeft versmolten aroma's, er is niet één aroma dat meer aandacht opeist ten koste van de andere. Hij is heerlijk bij een salade met warme geitenkaas, een in honing gebraden kip of zelfgemaakte madeleines."